Najbardziej irytujące kierowców miejsca w Piotrkowie

Piotrków Trybunalski nie ma szczęścia ani do władz miasta, ani do kierowników komórek odpowiedzialnych za inwestycje i infrastrukturę.

Funkcje decyzyjne posiadają ludzie o niskich kwalifikacjach zawodowych, pozbawieni ambicji, kreatywności, samodzielnego myślenia i dążenia do samorozwoju, często leniwi i niezaradni.

Nie było dotąd inwestycji drogowej, która nie wymagałaby korekt i poprawek. “Gazeta Trybunalska” pokusiła się o stworzenie listy najbardziej irytujących kierowców miejsc w Piotrkowie, które powstały w ramach działań urzędu miasta. Wykaz jest otwarty.

Nr 1 – skrzyżowanie ul. Słowackiego i Dąbrowskiego

Zwężenie Słowackiego spowodowało, że gdy jadący od strony zachodniej pojazd zamierza skręcić w lewo w Dąbrowskiego, a z przeciwka nadjeżdżają inni użytkownicy drogi momentalnie tworzy się zator, często sięgający aż za przejazd kolejowy. Przed przebudową ulicy można było z prawej strony ominąć przeszkodę.

Nr 2 – skrzyżowanie ul. Słowackiego i POW

Sytuacja analogiczna jak w pkt. 1. Wcześniej nawet autobus komunikacji miejskiej mógł bezpiecznie skręcić w prawo w POW, omijając czekające na otwarcie przejazdu kolejowego samochody. Po zwężeniu jezdni jest to niemożliwe, często w tym miejscu dochodzi do przekraczania przez kierowców linii ciągłej i jazdę lewym pasem w celu ominięcia stojących pojazdów.

Nr 3 – POW

Ktoś, kto zaprojektował przebudowę ulicy POW musiał nienawidzić nie tylko kierowców, ale wszystkich ludzi. Zgromadzenie w jednym miejscu takiej ilość granitu i betonu, to prawdziwe mistrzostwo świata. Nie o estetykę tu jednak chodzi, ale o funkcjonalność, która jest na bardzo niskim poziomie. Wąsko, ciasno, absurdalnie. Aby zawrócić, nawet niewielkim samochodem, można to zrobić tylko w jednym miejscu i to na dwa razy. Na skrzyżowaniu POW i Słowackiego takiego manewru nie da się wykonać, gdyż znak poziomy nakazuje skręt w lewo. Chodnik po stronie zachodniej, to prawdziwa promenada, tyle że przechodnie chodzą stosunkowo wąskim pasem. O ścieżce dla rowerów lub wydzielonym pasie nie pamiętał ani inwestor, ani projektant tego urbanistycznego koszmaru wykonanego za rządów mgr inż. Krzysztofa Chojniaka, z zawodu nauczyciela, i dyr. Małgorzaty Majczyny z Biura Inwestycji i Remontów UM. Według naszej wiedzy Majczyna nie prowadzi samochodu, więc niewiele może wiedzieć o potrzebach zmotoryzowanych.

Nr 4 – skrzyżowanie Słowackiego i placu Kościuszki

Brak prawoskrętów na piotrkowskich ulicach jest chroniczny. Także na skrzyżowaniu ul. Słowackiego z placem Tadeusza Kościuszki. Kiedy kilka aut chce jechać prosto, aby zawrócić na wysepce, albo skręcić w ul. Stronczyńskiego pojazdy jadące na południe w kierunku Al. 3 Maja muszą się zatrzymać i bez sensu czekać na swoją kolej.

Nr 5 – skrzyżowanie Słowackiego i Al. Armii Krajowej

Jedno z najważniejszych skrzyżowań w mieście dla dwóch kierunków ruchu wyjątkowo nieprzyjazne. Chodzi o jadących od strony centrum i skręcających w prawo oraz o ich lustrzane odbicie. Jest miejsce, aby poszerzyć ulicę i wyodrębnić pasy dla skrętu w prawo, ale chęci nie ma. Są to rozwiązania niskokosztowe, które w znacznym stopniu mogłyby udrożnić ruch.

Nr 6 – skrzyżowanie Al. Armii Krajowej i Al. Sikorskiego

Najwygodniejsze i najbezpieczniejsze przecięcie ulic o charakterze bezkolizyjnym, zaprojektowane i zbudowane pod koniec lat 70. XX w. i przebudowane od strony wschodniej w latach 90.  Posiada tylko jeden mankament, szczególnie widoczny obecnie, gdy natężenie ruchu w tym miejscu wzrosło kilkukrotnie przez zamknięcie ul. Wojska Polskiego. Jest nim zbyt krótki pas dla skręcających z Al. Armii Krajowej w prawo, na zachód. Koszty przedłużenia są symboliczne, ale jak to w Piotrkowie bywa – brak jakiejkolwiek inicjatywy ze strony Zarządu Dróg, Wydziału Inwestycji czy kogokolwiek innego.

Nr 7 – ścieżka rowerowa wzdłuż ul. Sulejowskiej

Ulica Sulejowska od strony południowej jest poprzecinana uliczkami prowadzącymi na osiedle domów jednorodzinnych. Mimo to wybudowano po tej stronie ścieżkę rowerową. Użytkownicy jednośladów, a szczególnie ci przemieszczającymi się w grupie z dziećmi, muszą mieć oczy dookoła głowy, aby uniknąć kolizji z samochodami zjeżdżającymi z Sulejowskiej na osiedle i odwrotnie. Tymczasem północna strona Sulejowskiej posiada zaledwie cztery skrzyżowania. Rowerzyści intuicyjnie wybierają jazdę chodnikiem, co drażni z kolei pieszych.

Nr 8 – plac Czarnieckiego

Rewitalizacja Starego Miasta była prowadzona stosunkowo niedawno, a więc już za czasów nieśmiertelnego duetu “fachowców” Chojniak-Majczyna, objęła także plac Czarnieckiego, gdzie wydzielono miejsca parkingowe prostopadle do wąskiej jezdni, na której parkują inne samochody. Wystarczyło, podczas prac projektowych zmienić kąt pod jakim mogą stawać auta, a byłoby dużo wygodniej i bezpieczniej.

Nr 9 – ulica Śląska

Niegdyś szeroka, prosta ulica. Obecnie pokrzywiona i zwężona do granic możliwości, z obu stron obłożona chodnikami, po których nawet pies z kulawą nogą się nie porusza. Także i w tym przypadku nie zbudowano ani ścieżki rowerowej, ani nie wytyczono pasa dla rowerzystów. Za to niechlujstwo budowlane w 100% odpowiedzialność ponosi Majczyna.

Nr 10 – Aleje generała Władysława Sikorskiego

Dwa lata temu zakończono układanie nowych krawężników i nowej nawierzchni w Alejach Sikorskiego. Robota szła jak po maśle, bo drogowcy pracowali także na drugą zmianę. Niestety inwestor zapomniał o kilkusetmetrowym odcinku jezdni od ul. Dworskiej do granic miasta swoją aktywność ograniczając jedynie do łatania dziur. Ten fragment “ziemi niczyjej” jest wyjątkowo denerwujący, bo tuż za tablicą D-43 oznaczającą koniec odcinka drogi przebiegającej przez obszar zabudowany wszystko jest w porządku.

Nr 11 – ulice: Żelazna, Roosevelta, Rakowska, Wolborska i in.

Najbardziej zaniedbane ulice w Piotrkowie są tam, gdzie znajdują się zakłady przemysłowe i inne przedsiębiorstwa. Mimo, że urzędnicy, na czele z magistrem inżynierem elektrykiem i całym aparatem propagandowym, od 15 lat usiłują wmówić mieszkańcom, że Piotrków jest atrakcyjny inwestycyjnie nie robią NIC, aby unowocześnić czy rozbudować infrastrukturę w dzielnicach przemysłowych. Stan wymienionych w podtytule ulic jest fatalny i taki pewnie będzie przez następce dekady. Zasada jest prosta, jeśli nie ma pieniedzy na kompleksową przebudowę ulicy, to należy przynajmniej sfrezować nawierzchnię i położyć nowy dywanik z masy bitumicznej. Tak się jednak nie dzieje, bo w Piotrkowie rządzi budżetówka, a ta potrzeby ma niezbyt wygórowane.

Nr 12 i …. dalsze

Zapraszamy naszych Czytelników do uzupełniania w komentarzach, albo listach do redakcji (redakcja@gazetatrybunalska.info) zestawienia najbardziej irytujących miejsc w Piotrkowie.

→ M. Baryła

12.12.2019

• zdjęcie górne: skrzyżowanie Al. Armii Krajowej z ul. Wojska Polskiego i Małgorzata Majczyna, foto: google maps, screen GT i Mariusz Baryła / Gazeta Trybunalska

• więcej o ruchu drogowym i bezpieczeństwie: > tutaj

• autor artykułu dziękuje Panom: J.S., C.K., J.S. za inspirację