Zbigniew Stonoga, Polska

Ogólnopolskie media konsekwentnie milczą na temat partii Zbigniewa Stonogi, traktując jej obecność w przestrzeni społecznej jako największe zło, znacznie groźniejsze od Korwina-Mikke czy Kukiza.

Także establishment polityczny ignoruje Stonogę postrzegając go jako watażkę, ludowego trybuna i populistę, z drugiej strony wyraźnie daje się odczuć lęk przed jego osobą. Przedstawiciele głównych partii doskonale pamiętają kłopoty, jakie pojawiły się wraz z wejściem do dużej polityki Andrzeja Leppera, którego działalność okazała się na tyle niewygodna, że musiano do jego eliminacji użyć służb specjalnych.

Stonoga podąża tropem wyznaczonym przez przewodniczącego „Samoobrony” wymierzając działa ostrej krytyki we wszystkie wiodące ugrupowania. Zyskuje w ten sposób poparcie ludzi odrzuconych, niezadowolonych, często sfrustrowanych, nieradzących sobie w obecnej rzeczywistości.

Jego cele nie są skomplikowane, głównie chodzi w nich o to, aby z życia publicznego wyeliminować „złodziei z Wiejskiej” czyli tych, którzy sprzeniewierzyli się ideałom i wyżej postawili korzyści własne niż dobro kraju i jego obywateli. Trudno nie zgodzić się z takim postulatem, tym bardziej, że nastroje społeczne ustawicznie ulegają radykalizacji.

Szczegółowy program partii zawarty jest w 16 punktach i trudno zarzucić mu niespójność czy niewykonalność zawartych w nim postulatów, tym bardziej, że wydają się być rzeczowe:

  1. Zmiana prawa poprzez zapisanie zakazu pełnienia jakichkolwiek funkcji publicznych w stosunku do osób, które pełniły takie funkcje przed 01.01.1990 r.
  2. Wprowadzenie osobistej odpowiedzialności majątkowej urzędników, funkcjonariuszy publicznych za błędy w ich pracy.
  1. Zmiana prawa podatkowego z określeniem czasu trwania postępowania kontrolnego, które może trwać do 3 miesięcy w pierwszej instancji i nie dłużej niż 6 miesięcy we wszystkich instancjach skarbowych wraz z przyjęciem zasady o rozstrzyganiu na korzyść podatnika wszelkich nie dających się usunąć wątpliwości.
  1. Zmiana prawa podatkowego i wprowadzenie jednej stawki podatku VAT 15% z jednoczesnym zwolnieniem z tego podatku, wszystkich artykułów związanych z wychowaniem, wykształceniem dziecka do 16 roku życia oraz usług szkoleniowo oświatowych w części dotyczących wykonywania tych usług dla dzieci i młodzieży do lat 16. Zwolnienie z podatku VAT leków oraz wszelkich urządzeń rehabilitacyjnych.
  1. Obligatoryjne wykreślenie osoby z bazy BIK posiadającej zadłużenie do 500 zł.
  1. Likwidacja Narodowego Funduszu Zdrowia i zastąpienie go lokalnymi kasami chorych, umiejscowionymi w szpitalach specjalistycznych, przychodniach, przychodniach specjalistycznych właściwych dla miejsca zamieszkania powiązanych z systemem eWUŚ.
  1. Zrównanie emerytur służb PRL-u obliczonych na podstawie wyliczeń emerytur każdego Polaka.
  1. Likwidacja ZUS i KRUS a następnie przekazanie środków na prywatne konta emerytalne i wprowadzenie prawa dobrowolnego ubezpieczania się zamiast dotychczasowego obowiązku nałożonego na pracodawcę.
  1. Zmiana ustawy Kodeks karny poprzez podwyższenie kar dla sprawców przestępstw, popełnianych w zorganizowanych grupach przestępczych oraz podwyższenie kary za przestępstwo pedofilii od 5 lat do kary dożywocia.
  1. Natychmiastowa likwidacja Straży Miejskiej, Kontroli Skarbowej i przekazanie ich kompetencji wraz z środkami finansowymi i technicznymi na rzecz odpowiednich, nowo utworzonych departamentów Policji.
  1. Likwidacja jakichkolwiek zezwoleń i koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej, za wyjątkiem obrotu bronią, lekami oraz usługami medycznymi.
  1. Zmiana przepisów ustawy Kodeks karny poprzez obligatoryjne, warunkowe umarzanie postępowania karnego wobec sprawcy przestępstwa posiadania niewielkiej ilości narkotyków miękkich i ich zażywania, ze szczególnym uwzględnieniem sprawców, którzy w chwili popełnienia czynu nie ukończyli 21 roku życia, a jego popełnienie było pierwszym naruszeniem prawa z okresem próby do roku.
  1. Zwolnienie z podatku dochodowego dla osób rozpoczynających pierwszą działalność gospodarczą przez osoby fizyczne, studentów oraz młode małżeństwa/związki partnerskie na okres 2 lat, od daty rozpoczęcia działalności lub zawarcia związku małżeńskiego/partnerskiego.
  1. Zmiana prawa podatkowego poprzez nałożenie obowiązku odprowadzania podatku CIT przez sieci handlowe i korporacje na terenie Rzeczpospolitej Polskiej.
  1. Zmiana prawa podatkowego poprzez szereg ulg podatkowych w stosunku do podmiotów gospodarczych zatrudniających pracowników powyżej 45 roku życia, niepełnosprawnych i ich opiekunów oraz rolników ze zlikwidowanych gospodarstw rolnych a także osób zwolnionych w trybie zwolnień grupowych ze szczególnym uwzględnieniem byłych pracowników kopalń węgla kamiennego.
  1. Ustanowienie zakazu korzystania wszelkich instytucji rządowych z reklam i ogłoszeń w mediach komercyjnych i zastąpienie tej praktyki Narodowym Portalem Informacyjnym.

Bez względu na to, jak potoczą się dalsze losy partii Zbigniewa Stonogi, a także jego samego, trzeba wyraźnie podkreślić, że to on w czerwcu tego roku doprowadził do największego kryzysu rządowego w przeciągu ostatnich 10 lat, udostępniając w internecie prokuratorskie akta dotyczące tzw. „afery taśmowej”, zawierające zeznania m. in. Jana Kulczyka i szefa CBA Pawła Wojtunika, czym przyczynił się do odsunięcia ze stanowisk ministrów: Bartosza Arłukowicza, Andrzeja Biernata i Włodzimierza Karpińskiego, a także Jacka Rostowskiego – szefa doradców premier Ewy Kopacz, koordynatora służb specjalnych Jacka Cichockiego oraz marszałka Sejmu Radosława Sikorskiego.

Przy okazji Stonoga ośmieszył wydawców takich pism jak: „Wprost”, „Newsweek”, „Polityka”, „Gazeta Wyborcza” dowodząc, że ich redakcje, mimo posiadanych wcześniej materiałów w sprawie „afery taśmowej” nie zrobiły nic, aby relegować ze stanowisk skompromitowanych ludzi władzy. W obnażeniu nieudolności dziennikarskiej zawarta była także sugestia, że media, usilnie kreujące się na opiniotwórcze, tak naprawdę pozostają na krótkiej smyczy trzymanej przez polityków i służby specjalne.

Z tego właśnie powodu Zbigniewowi Stonodze należy się uznanie za odwagę i bezkompromisowość, mimo, że część jego dotychczasowych działań w żaden sposób nie może zyskać społecznej akceptacji.

→ Mariusz Baryła

7.10.2015

• foto: materiały propagandowe KKW Zbigniewa Stonogi

• więcej o Z. Stonodze: > tutaj

 

One Reply to “Zbigniew Stonoga, Polska”

  1. Czy należy się szacunek to można by albo nawet trzeba by polemizować, bo raczej nie robi tego zupełnie bezinteresownie tylko w określonym celu (czyt. dla swoich korzyści ), a i sam ma chyba naprawdę sporo za uszami. Mocno zapadły w pamięci mi jego wyzwiska w stronę wyborców po przegranej w wyborach, przegranej na która sam mocno zapracował. Niby inteligentny, a myślał, że proponując radykalne zmiany kupi głos wyborców – poziom inteligencji zupełnie jak u JKM.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.